ช่วงนี้ คนไทยเป็นอะไรไม่รู้ เจอข่าวแต่เรื่องเศร้าๆ ดราม่าหนักมาก ชีวิตมันช่างโหดร้าย สังคมอยู่ยากขึ้นทุกวัน คอลัมน์นี้จะเป็นครั้งแรกที่จะขอให้กำลังใจทุกชีวิตบนโลกนี้ ที่กำลังโศกเศร้า ขอให้คุณผ่านคืนวันอันโหดร้ายไปให้ได้ และตื่นขึ้นมาวันพรุ่งนี้ ขอให้พบหนทางอันสดใส ชีวิตยังต้องดำเนินต่อไป อย่าท้อ อย่าหวาดกลัว อยู่กับวันปัจจุบันให้ดีที่สุด ขอให้มีสติ มีศรัทธา ก็จะต้องมีความหวัง คนเราทุกคนมีหน้าที่ มีชีวิตที่จะต้องดำเนินต่อไป เพื่อเป้าหมายในชีวิตอื่นๆ ที่ไม่ใช่เพียงแต่เรื่องความรักเท่านั้น
ขอขอบคุณในไมตรีที่มีให้
เหมือนคนไข้ได้ยามารักษา
ยังคิดถึงเธออยู่ทุกเวลา
ลมหวนมา เยี่ยมเยือนเพื่อนคนนี้
ยังไม่ลืมสายตาพาใจอุ่น
เป็นแรงหนุนให้อยู่สู้ไม่ถอย
ขอสัญญาจะอยู่และจะคอย
และเกี่ยวก้อยเป็นเพื่อนใจไปนิรันดร์.
อย่ารักใครมาก จนกลายเป็นหลง
อย่าคิดว่ารักจะมั่นคง จนไม่เผื่อใจไว้
อย่าคิดว่าชีวิต จะสนุกสนาน เสมอไป
เพราะ..เมื่อเรา..ไม่เหลือใคร
ก็ต้องเรียนรู้ให้ได้ “ที่จะอยู่เพียงลำพัง”
เราจะไม่รู้คุณค่าของ #ความสบาย
หากไม่เคยเจอ "ความลำบาก" มาก่อน
เราจะไม่รู้คุณค่าของ #ความสุข
หากไม่เคยเจอ "ความทุกข์" มาก่อน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น