ดั่งหยาดฝน ชโลมรด กลางดวงจิต
เป็นน้ำทิพย์ ชโลมใจ ให้คลายหมอง
เป็นที่พึ่ง พิงสุดท้าย ชนเฝ้ามอง
ร่วมเฉลิมฉลอง พระชนม์พรรษา 5 ธันวา
อีกพระบุญ บารมีคุ้ม ครองแผ่นดิน
พวกหยามหมิ่น กังฉิน ทรราชย์
จ้องบังอาจ ถ่มน้ำลาย เรี่ยรายทาง
ทรงเสด็จ เกลี่ยถากทาง กลบพรวนดิน
ปลูกต้นไม้ ลงใจกลาง หัวใจมัน
ไม่ทรงหวั่น น้ำพระทัย ให้ทรงเสีย
ให้ราษฏร์ตื่น เพลียมัวเมา เผาตัวเอง
มาบรรเลง เพลงสรรเสริญ ให้พ่อฟัง
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ ข้าพระพุทธเจ้า ผู้จัดทำเว็บบล็อก หยิกแกมหยอก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น