(ตอนนี้
มีสปอยด์เนื้อหาด้วย ใครยังไม่ได้ดูซีรีส์เรื่องนี้ ไม่จำเป็นต้องอ่านหรือข้ามไปเลยจะดีกว่า เพราะอาจทำให้อรรถรสในการรับชม หมดสนุกก็เป็นไปได้)
3.การตั้งชื่อเรื่อง แม้จะไม่สอดคล้องหรือตรงกับชื่อเรื่องของทางต้นฉบับ
คือต้นฉบับใช้ชื่อ Reincarnated แปลว่า การเกิดใหม่ ซึ่งในเนื้อเรื่อง ตัวพระเอก คือฮุ้นปวยเอี๊ยง
ถูกตัวร้าย คือต๊กโกวบ้อเต็ก ทำร้ายจนได้รับบาดเจ็บสาหัส จนเรียกได้ว่า พลังวัชร
นั้นสูญสิ้น จนพระเอกต้องตกหน้าผา รอดตายไปได้ ไปเจอกับกลุ่มพ่อบ้าน และสำนักเหรียญทอง
สำนักคุ้มกันขบวนสินค้าของจอมยุทธ์ตระกูลเล็ก และโป่วเฮียงกุล ช่วยเหลือไว้
แล้วจับผลัดจับผลู ไปอยู่ในเหตุการณ์ การแย่งชิงของบรรณาการ (บัวหิมะ)
ที่มือปราบตระกูลเล็ก ต้องนำไปถวายฮ่องเต้ โดยกลุ่มของพรรคมาร หุบเขาสำราญ มาแย่งชิง
มีการแย่งยื้อบัวหิมะกัน สุดท้ายฮุ้นปวยเอี๊ยงกลืนลงคอไป กลายเป็นโชคดี
เพราะบัวหิมะ คือสุดยอดยาสรรพคุณ ที่ไปช่วยฟื้นฟูอาการบาดเจ็บภายใน พื้นฟูพลังวัชรภายในร่างกาย
สุดท้าย ด้วยการถ่ายทอดวิชาลมปราณของซิมเม่งกุล ซึ่งเป็นมารดาแท้ๆ ของฮุ้นปวยเอี๊ยง
(ซึ่งซิมเม่งกุล เป็นเมียของต๊กโกวบ้อเต็ก และเป็นแม่ของต๊กโกวหงส์ด้วย)
ทำให้ฮุ้นปวยเอี๊ยงสำเร็จวิชาไหมฟ้า และไอ้วิชาไหมฟ้านี้เอง ที่ผู้สำเร็จวิชานี้จะมีอาการหนาว
กลไกของร่างกายทำให้ผลิตใยไหมปกคลุมร่างกายจนมีสภาพเหมือนหนอนที่เริ่มกลายพันธุ์เป็นดักแด้ที่ลอกคราบตัวเองแล้วกลายไปเป็นผีเสื้อ
ฮุ้นปวยเอี๊ยงในเรื่อง คือพระเอกที่มีสภาพที่เหมือนตายไปแล้ว
สูญสิ้นวิทยายุทธ์และพลังวัชรไปแล้ว สุดท้ายสำเร็จวิชาไหมฟ้า วิชาลมปราณชั้นสูง
จนกลายเป็นจอมยุทธคนใหม่ ที่มีพลังวัชร์ หรือกำลังภายในขั้นสุดยอด ไร้ผู้เทียมทาน
กล่าวโดยรวม เรื่องนี้ จึงควรตั้งชื่อให้สอดคล้องกับจุดไคลแม็กซ์ของเรื่อง หรือธีมของเรื่อง
เช่น จอมยุทธ์ไร้เทียมทาน, จอมยุทธ์ไหมฟ้า อะไรทำนองนี้มากกว่า
แต่เรื่องกระบี่ไร้เทียมทาน คนที่ตั้งชื่อ อาจต้องการสื่อว่า
ในช่วงแรกที่ฮุ้นปวยเอี๊ยง ได้ฝึกวิชา 6 สุดยอดของบู๊ตึ๊ง (1
ในนั้นมีวิชากระบี่ 2 สัณฐาน ที่แชซ้งแอบสอนให้ฮุ้นปวยเอี๊ยงด้วย)
หรือเปล่า หรือต้องการตั้งชื่อให้มันดูเรียกง่าย
และเข้าใจง่ายสำหรับคนที่ไม่คุ้นเคยกับหนังจีนกำลังภายใน แต่กลับกลายเป็นว่า
การตั้งชื่อเรื่องว่า “กระบี่ไร้เทียมทาน” กลับเป็นชื่อที่ลงตัว และขลังมาก
จนทุกวันนี้ ถ้าพูดถึงหนังจีนกำลังภายใน ชื่อแรกที่ผุดขึ้นมาจากหัวของทุกคนก็คือ เรื่องกระบี่ไร้เทียมทาน
ก่อนเลย มันเป็นสิ่งที่จำง่าย และพูดแล้วคนเข้าใจ
แม้แต่คนที่ไม่ใช่คอหนังจีนกำลังภายใน ก็พอจะรู้ว่า หมายถึงอะไร เหมือนพูดถึงละครไทยน้ำเน่า ก็จะนึกถึง
ดาวพระศุกร์ บ้านทรายทอง ก่อนเสมอ
4.ตัวละครผู้ร้ายในเรื่อง
มีคาแร็กเตอร์ที่น่าสนใจ และเป็นจุดแข็ง จุดขายของซีรีส์ชุดนี้
คล้ายคอนเซ็ปต์แบบเดียวกับ การ์ตูนแอ็คชั่นญี่ปุ่น เพียงแต่เรื่องนี้เป็น
แอ็คชั่นฮีโร่ ที่มาในรูปแบบตัวละครแต่งตัวเป็นเครื่องแบบจีนยุคโบราณ เท่านั้นเอง
ยังไงบ้าง
-เปิดตัวมาด้วยตัวละครตัวร้าย
ตัวแรก ก็คือ ต๊กโกวบ้อเต๊ก ตัวนี้เป็น ผู้ร้ายแบบตามขนบ ก็คือเห็นหน้าก็รู้เลยว่า
ไอ้นี่เลว ไอ้นี่ชั่ว มึงมันชั่ว ชั่วยั้นเงา
(ขอเอาคำพูดพี่ยมในเรื่องเป็นต่อมาใช้)
คนๆ นี้เป็นหน.พรรคมาร ที่ชื่อ พรรคบ้อเต๊ก พยายามจะเอาชนะ แชซ้ง หน.พรรคบู๊ตึ๊ง
ซึ่งถูกสังคมมองว่าเป็นผู้นำพรรคเทพ หรือหัวหน้าพรรคของคนดีนั่นเอง บ้อเต๊ก
ก็พยายามทำทุกวิถีทางที่จะทำให้ตนเองเป็นเจ้ายุทธภพ อย่างแรกก็คือเอาชนะแชซ้ง
ซึ่งเป็นผู้นำพรรคเทพให้ได้เสียก่อน นอกเหนือจากนี้ บ้อเต๊ก กับแชซ้ง
ยังเป็นศัตรูหัวใจกันมาก่อนด้วย สมัยหนุ่ม เพราะรักในตัวผู้หญิงคนเดียวกัน
นั่นก็คือ ซิมเม่งกุล ฮูหยินเม่งกุล
แอบเป็นชู้กับแชซ้ง ทำให้ต๊กโกวบ้อเต๊ก ผูกใจเจ็บมาจนถึงยุคปัจจุบัน
-ตัวละครตัวร้าย
ตัวต่อมาก็คือ โป่วเง็กจือ กับ ก้วงตงลิ้ว
2 ชายหนุ่มรูปงาม 2 คนนี้มีลักษณะนิสัยคล้ายๆ กัน เป็นตัวร้ายในอีกแบบ ตามขนบหนังจีนกำลังภายในเช่นกัน คือเป็นพวกผู้ร้ายในคราบคนดี
หรือภายนอกดูเป็นคนดีจังเลย แต่ภายในจิตใจนั้นชั่วช้าสามานย์ ไม่ต่างจากแบบแรก
ตัวร้ายแบบนี้จึงทั้งฉลาดและน่ากลัวกว่า และพฤติกรรมหรือการกระทำของคนแบบนี้
จะถูกวางแผนและคิดกลอุบายหลอกล่อมาแล้ว 2-3 ชั้น
คนดูที่ไม่ฉลาด (อย่างเช่นตัวผู้เขียนเอง) ก็จะหลงกล เอาใจช่วย
คล้อยตามไปในบางครั้ง ก็นึกว่ามันเป็นคนดี ที่ไหนได้ ไอ้ตัวละครเหล่านี้แหละ
สุดท้ายทำชั่วกว่าตัวละครในแบบแรกเสียอีก อาทิ
-โป่วเง็กจือ
เพียงเพื่อจะช่วยเหลือปู่ของตนเอง
(ตาเฒ่าแห่งหุบเขาสุขสันต์ที่ถูกกักขังจองจำอยู่ที่สำนักบู๊ตึ๋ง
เนื่องจากสมัยหนุ่มเคยเป็นศิษย์บู๊ตึ๋ง แต่ทำผิดต่ออาจารย์และสำนัก จึงถูกอี่ชงที
ศิษย์อาจารย์ฝ่ายดี ล่ามโซ่กักขังเอาไว้ ทุกข์ทรมานมากว่า 20 ปี)
และต้องการแก้แค้นให้กับปู่ตนเอง จึงวางแผนการ หลอกว่าครอบครัวตระกูลโป่ว
ถูกพรรคมารสังหาร และตนเองเคยช่วยชีวิตแชซ้ง ตนเองต้องการเป็นศิษย์บู๊ตึ๊ง จึงทำให้แชซ้งเห็นแก่คุณความดี (ที่เสแสร้งทำตามแผน) รับไว้เป็นศิษย์
จากนั้นพอเข้ามาสู่สำนักบู๊ตึ๊ง ก็ค่อยๆ วางแผนใส่ร้ายป้ายสีฮุ้นปวยเอี๊ยง
ว่าเป็นผู้ฆ่าแชซ้ง ทั้งๆ ที่ตนเองเป็นคนฆ่า
และก็วางหมากจนทำให้ทุกคนยอมรับตนเองขึ้นเป็น หน.สำนัก จากนั้นก็เข่นฆ่าสังหารศิษย์ในพรรคทุกคนที่ไม่ยอมสวามิภักดิ์ให้ตนเอง
หรือล่วงรู้ความลับของตนไปทีละคน มีเพียงลุ้นอ้วงยี้ ศิษย์สาวของอี่ชงที
ที่ตนเองหลงรัก แต่สุดท้ายก็ทำให้ลุ้นอ้วงยี้อกหัก หลอกใช้ลุ้นอ้วงยี้
เพื่อเป้าหมายความเป็นใหญ่ของตน
-ก้วงตงลิ้ว
ศิษยฆราวาสของสำนักง่อไบ๊ ซึ่งมีนิสัยมักใหญ่ใฝ่สูง
ทำทุกอย่างที่จะทำให้ตนเองกลายเป็นเจ้าสำนักง่อไบ๊ และเป็นเจ้ายุทธภพ
แม้กระทั่งหลอกใช้หญิงสาวนามว่า อิแบรซา ซึ่งเป็นคนแคว้นอุยเกียง
เป็นศิษย์ของจอมมารดำขาว ก้วงตงลิ้ว คล้ายพวกชายหนุ่มประเภทรูปหล่อ คารมดี
ใช้ผู้หญิงเป็นสะพาน ในการไต่เต้าไปสู่ความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่กว่า สุดท้ายแล้วก้วงตงลิ้วก็มีจุดจบที่ไม่ต่างไปจากโป่วเง็กจือ
(ตัวละครก้วงตงลิ้วนี้ ในบทประพันธ์ไม่มี แต่ถูกแต่งเติมขึ้นมาตอนเป็นซีรีส์ เพื่อเพิ่มสีสันตัวร้าย
และมาแชร์ความชั่วให้กับโป่วเง็กจือเท่านั้น)
-ตัวละครร้าย ตัวต่อมา
คือ 4 ผู้คุ้มกฎของหุบเขาสำราญ ก็คือ ลม ฟ้า ฝน ไฟ 4 ตัวนี้
ผู้เขียนชอบเป็นพิเศษ เป็นคาแร็กเตอร์ที่แปลกใหม่ ไฉไลที่สุด (ในยุคนั้นนะ)
แหมแต่ละตัวนี่ แต่งหน้าแต่งตัวได้ กูยอมเลย มึงคิดได้ไงเนี่ย ลมจะเป็นผู้ชายหน้าขาว
ขาวเหมือนลิงเลย แต่ชุดที่มันใส่จะรุ่มร่ามหน่อย มีชายเสื้อยาวๆ เป็นอาวุธ
เคลื่อนไหวกระโดด หมุนตัว ได้พลิ้วไหวสมชื่อว่า ลม , ส่วนฟ้า นี่ก็ร้าย วิทยายุทธ์เก่งรองจากฝน แต่มีอาวุธเป็นดาบคู่รูปอสุนิบาตฟ้าฟาด , ฝน นี่จะเป็นผู้หญิง 1 เดียวในกลุ่ม
แต่ร้ายที่สุด ฉลาดที่สุดในกลุ่ม วิทยายุทธ์เก่งสุดในกลุ่ม มีอาวุธเป็นเข็มพิรุณ
และวิชาสะกดจิต , ส่วนไฟ นี่ให้นึกถึง ขวานฟ้าหน้าดำ ไปเลย คือตัวจะดำๆ เหมือนถ่าน หน้าเหมือนเปาบุ้นจิ้นตอนกำลังยัวะ อยู่ตลอดเวลา มีอาวุธเป็นทวน คนนี้จะดูบื้อๆ โง่ๆ หน่อย หนักไปทางใช้กำลัง)
ตัวละครร้ายในกลุ่มนี้
ขอรวมเอา ตาเฒ่า หน.สำนักหุบเขาสุขสันต์ นี้เข้าไปด้วย เก่งสุดในกลุ่ม เลวในแบบเดียวกับ
ต๊กโกวบ้อเต๊ก คือเห็นหน้าก็รู้ว่าไอ้นี่เลว เป็นตัวชั่ว
ข้อดีของมันอยู่อย่างคือรักหลานของตนเอง ทั้งโป่วเง็กจือ และโป่วเฮียงกุน นางเอกของเรื่อง
-ตัวต่อมาคือ มารดำ
มารขาว อันนี้ชอบมาก ไม่รู้มันคิดได้ไง คนหนึ่งแต่งชุดดำ หน้าดำ หนวดดำ
ฟันยังดำเลย ผมดำด้วย ส่วนอีกตัว ผลัดหน้าขาว แต่งตัวเป็นชุดสีขาว หนวดกับผมสีขาว
คือเดินมา ไม่ต้องบอก กูก็รู้ว่า มึงคือมารดำ มารขาว แต่ที่งง ก็คือ
กูนึกว่าจะเป็นสัญลักษณ์แบบมีนัยอะไรบ้าง สำหรับ 2 คน
นึกว่าบุคลิกจะแตกต่างกัน ที่ไหนได้ ต่างกันแค่ คนหนึ่งใจร้อน คือมารขาว
ส่วนอีกคนใจเย็นคือมารดำ กูนึกว่าไอ้มารดำจะเลวบริสุทธิ์ เป็นขาโหดของคู่ลักยมนี้
ไม่ใช่ ปรากฏว่า ไอ้มารขาวโหดกว่า เลวกว่า และแสดงออกถึงเป็นคนวู่วาม
ทำอะไรโหดกว่าพี่มารดำกูเสียอีก สรุปคนแต่ง
เขาแค่ต้องการสร้างคาแร็กเตอร์ให้จำง่ายเฉยๆ ส่วนคาแร็กเตอร์หรือนิสัยใจคอ
คือมันเลวทั้งคู่นั่นแหละ ไม่มีใครดีไปกว่าใครเลย เวลา 2 ตัวนี้ปรากฏตัวออกมาทางทีวีนี่
ผู้เขียนกับพี่ชายนั่งหัวเราะกันใหญ่ คือตลกกับตัวร้าย 2 ตัวนี้มาก
พี่จะเน้นเอาฮาใช่มั๊ย (ทั้งๆ ที่หน้าตามัน 2 ตัวนี่เครียดอยู่ตลอดเวลา)
ชอบจังเลย
-องค์หญิงอนัตตา
เป็นตัวละครร้าย ที่เพิ่มเข้ามาตอนทำซีรีส์ แต่ไม่มีในบทประพันธ์
แต่ก็ทำให้ตัวหนังสนุกขึ้นมาก เพราะมีตัวละครนี้ เนื่องจากทำให้เห็นว่า
ตัวละครนี้สามารถเป็นคู่ต่อกรได้สมน้ำสมเนื้อกับฮุ้นปวยเอี๊ยงได้ดีกว่าต๊กโกวบ้อเต็ก
ซึ่งตอนหลังไม่มีพิษสงหรือน่ากลัวแล้ว และก็ถูกลดบทบาทลงไป
องค์หญิงอนัตตาเป็นตัวละครที่มาสร้างสีสัน เพราะเนื่องจากมีความสวยแล้ว
วิทยายุทธ์ก็สูงล้ำด้วย ตามแบบฉบับนารีพิฆาต เธอไม่จำเป็นต้องแสดงความร้ายกาจ
แบบออกแนวยั่วยวน หวือหวาแบบมารฝน แต่ฆ่าศัตรูได้อย่างเลือดเย็น
แทบไม่เห็นเธอยิ้มเลย ในการรับบทองค์หญิงอนัตตา ที่ชอบคือมาดนิ่งๆ นุ่มนวลเวลาพูดจา
แต่เวลาเตะต่อยกลายสภาพเป็นผู้ชายไปเลย เพราะเรื่องนี้คิวบู๊ใช้นักแสดงสตั๊นผู้ชาย
มันเลยเห็นชัด ว่าใช้ตัวแสดงแทนในฉากการต่อสู้
-มารชมพู
คือตัวร้ายตัวนี้ ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อเปลี่ยนแปลงเนื้อเรื่อง และบททั้งหมด ทำให้บทออกทะเลไปมาก
สืบเนื่องจาก ตัวละครฮุ้นปวยเอี๊ยง หรือพระเอกในเรื่องที่รับบทโดย ฉีเส้าเฉียน
จำต้องมีการเปลียนตัวคนเล่นเป็น กู้กวนจง (เนื่องจากฉีเส้าเฉียนมีพฤติกรรมติดเหล้า
และขาดวินัยในการถ่ายทำ จนทำให้ทางทีมงานสั่งปลด และเปลี่ยนตัวแสดง พลอยมีผลทำให้บทก็ต้องเปลี่ยนด้วย)
เลยตัดสรุปให้ตัวละครพระเอก คือฮุ้นปวยเอี๊ยง ตอนฝึกวิชาไหมฟ้าสำเร็จ
หลุดจากดักแด้มา กลายเป็นตัวแสดงคนละคน คือกลายเป็นกู้กวนจง อันนี้ก็ว่าเซอร์ไพร้ส์แล้วนะ
แต่ที่เซอร์ไพร้ซ์กว่าก็คือ กำหนดให้ตัวพระเอกอย่าง ฮุ้นปวยเอี๊ยงต้องตาย และตัวร้ายที่ทำให้ฮุ้นปวยเอี๊ยงต้องตายก็คือ
มารชมพู และเซอร์ไพร้ซ์หนักกว่าเข้าไปอีก ก็คือ มารชมพู ที่สวมหน้ากากมาตลอด
พอถูกถอดหน้ากากออกมา กลายเป็น ต๊กโกวหงส์ น้องสาวของฮุ้นปวยเอี๊ยงเสียเอง
คือโคตรทำร้ายจิตใจคนดูมากเลย แต่ภาคแรกของหนังจีนชุดนี้ ฮุ้นปวยเอี๊ยงยังไม่ตาย
ตัดจบถึงตอนแค่ ฮุ้นปวยเอี๊ยงสามารถกำราบองค์หญิงอนัตตาได้แล้ว
และกลับมากอบกู้สำนักบู๊ตึ๊งก็จบอยู่แค่นั้น
ภาคต่อมาคือ
ยอดยุทธจักรมังกรฟ้า มีการเพิ่มบทตัวละครที่ชื่อ ชื้อเท้งฮง
ให้กลายมาเป็นพระเอกแทน ฮุ้นปวยเอี๊ยง คู่กับโป่วเฮียงกุน และก็ตัวละคร เจ้าหนู
เป็นพระรอง แต่ว่า ภาค 2 นี้
ความสนุกและความคลาสสิกสู้กระบี่ไร้เทียมทานภาคแรก ไม่ได้
หมายเหตุ เดี๋ยวตอนหน้าจะมาว่าต่อถึงเกร็ดข้อคิด
และปรัชญาที่ได้จากกระบี่ไร้เทียมทาน ว่ามีข้อคิดอะไรดีๆ
บ้างจากการชมซีรีส์เรื่องนี้ และตัวละครตัวใด
มีบุคลิกนิสัยคล้ายกับผู้นำท่านใดบ้างในปัจจุบัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น